Perindoprilum-argininum - Substancja czynna - Zastosowanie, Interakcje, Działania niepożądane, Bezpieczeństwo stosowania

Peryndopryl (łac. Perindoprilum argininum)  to substancja aktywna należąca do grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE). Leki zawierające tę substancję są szeroko stosowane w leczeniu wielu schorzeń układu sercowo-naczyniowego, a przede wszystkim w  leczeniu nadciśnienia tętniczego.

W tym artykule omówimy zastosowanie, interakcje, mechanizm działania oraz aspekty bezpieczeństwa stosowania leków zawierających peryndopryl.

Zastosowanie

Leki zawierające peryndopryl są przede wszystkim stosowane w terapii nadciśnienia tętniczego oraz schorzeń układu sercowo-naczyniowego, takich jak niewydolność serca czy choroba wieńcowa. Dzięki swojemu działaniu zmniejszają ryzyko zawału serca, udaru i śmiertelność z przyczyn sercowo-naczyniowych u chorych obciążonych dużym ryzykiem wystąpienia incydentu sercowo-naczyniowego.

Interakcje z innymi substancjami

Przed rozpoczęciem terapii lekami zawierającymi peryndopryl, warto skonsultować się z lekarzem w celu uniknięcia potencjalnych interakcji z innymi lekami lub substancjami. 

Nie zaleca się równoczesnego stosowania inhibitorów konwertazy angiotensyny z antagonistami receptora angiotensyny II czy aliskirenem, ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak: niedociśnienie tętnicze, zwiększenie stężenia potasu we krwi i zaburzenia czynności nerek.

Ze względu na podwyższone ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego, przeciwwskazane jest stosowanie preparatu (peryndoprylu) w skojarzeniu z sakubitrylem/walsartanem. Stosowania peryndoprylu nie wolno rozpoczynać wcześniej niż po upływie 36 godzin od przyjęciu ostatniej dawki sakubitrylu/walsartanu.

Równoczesne stosowanie peryndoprylu i leków zawierających lit jest również niewskazane ze względu na możliwość nasilenia toksycznego działania litu.

Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych (np. kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, inhibitory COX-2) razem z peryndoprylem. Interakcja między lekami może osłabiać przeciwnadciśnieniowe działanie peryndoprylu oraz powodować zaburzenia czynności nerek, w tym ostrą niewydolność nerek i zwiększenie stężenia potasu we krwi. 

Jeżeli peryndopryl jest stosowany równolegle z lekami przeciwnadciśnieniowymi lub innymi lekami mogącymi obniżać ciśnienie tętnicze (np. nitrogliceryna i inne azotany, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki znieczulające, leki przeciwpsychotyczne, barbiturany, leki opioidowe, baklofen) może dochodzić do nasilenia działania przeciwnadciśnieniowego i niedociśnienia tętniczego.

Mechanizm działania

Peryndopryl działa poprzez hamowanie enzymu konwertującego angiotensynę (ACE), który bierze udział w procesie przekształcania angiotensyny I w angiotensynę II. Angiotensyna II jest silnym czynnikiem zwężających naczyń krwionośnych oraz zwiększających ciśnienie krwi. Działanie peryndoprylu prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych, obniżenia oporu obwodowego oraz zmniejszenia obciążenia i zwiększenia pojemności minutowej serca,. Efektem terapii jest obniżenie ciśnienia krwi i poprawa funkcji serca.

Działania niepożądane

Podobnie jak większość leków, preparaty zawierające peryndopryl mogą wywołać pewne działania niepożądane. Do najczęściej zgłaszanych należą: zawroty głowy, bóle głowy, kaszel, objawowe niedociśnienie tętnicze, zmęczenie, nudności ,wymioty, zaparcia, bóle brzucha, biegunka, parestezje, zaburzenia widzenia, szumy uszne, duszność, zaburzenia smaku, wysypka, świąd, kurcze mięśni oraz astenia.. W rzadkich przypadkach mogą wystąpić reakcje alergiczne, obrzęki naczynioruchowe czy zaburzenia równowagi elektrolitowej.

Bezpieczeństwo stosowania

Leki zawierające peryndopryl są dostępne wyłącznie na receptę. Przed rozpoczęciem terapii lekarz powinien dokładnie ocenić stan zdrowia pacjenta, uwzględniając ewentualne przeciwwskazania oraz interakcje z innymi lekami. W trakcie terapii zaleca się regularne badania kontrolne oraz ścisłą współpracę z lekarzem. Nie należy stosować peryndoprylu w przypadku wystąpienia obrzęku naczynioruchowego podczas uprzedniego stosowania inhibitorów konwertazy angiotensyny lub jeżeli pacjent jest obciążony wrodzonym, lub idiopatycznym obrzękiem naczynioruchowym. Stosowanie tego preparatu jest także przeciwwskazane w II i III trymestrze ciąży. 

Peryndopryl zawarty jest między innymi w preparacie Noliprel Forte. 

Bibliografia