Trądzik e-recepta online

Trądzik: przyczyny, objawy, leczenie. Poradnik 2024

Trądzik to zapalna choroba skóry, która najczęściej dotyka młodzież w okresie dojrzewania, ale może występować także u dorosłych. Objawia się licznymi zmianami skórnymi. Trądzik nie tylko może powodować zaczerwienienie, obrzęk oraz bolesność, ale także prowadzi do powstawania blizn.

Trądzik - co to?

Trądzik to przewlekła choroba skóry. Objawy, jakie można zaobserwować w jej przebiegu to powstające na skórze zaskórniki, grudki i krostki, a czasem także torbiele ropne. Pojawienie się wykwitów jest związane z nadmierną produkcją sebum przez gruczoły łojowe, które zatyka ujścia mieszków włosowych. Często dochodzi w nich do namnażania się bakterii, co dodatkowo potęguje objawy i prowadzi do rozwoju stanu zapalnego.

Przyczyny trądziku

Do najczęstszych przyczyn powstawania trądziku zaliczamy:

• zaburzenia hormonalne – w szczególności w okresie dojrzewania, ale także podczas cyklu menstruacyjnego, ciąży czy w wyniku stosowania niektórych leków np.tabletek antykoncepcyjnych ;

• nadmierna produkcja sebum;

• bakterie Propionibacterium acnes – bakterie te mogą namnażać się w zatkanych porach;

• niewłaściwa pielęgnacja skóry – zbyt agresywne kosmetyki, brak odpowiedniego oczyszczania skóry, zaburzona bariera hydrolipidowa, zbyt częste dotykanie twarzy lub stosowanie kosmetyków zatykających pory;

• czynniki genetyczne;

• stres;

• nieodpowiednia dieta;

• zanieczyszczenia środowiska – mogą one zatykać ujścia gruczołów łojowych i pogarszać stan skóry;

• nieodpowiednie nawyki higieniczne - niestaranny demakijaż, używanie brudnych narzędzi kosmetycznych lub ręczników;
  

• choroby – np. zespół policystycznych jajników (PCOS).

Trądzik - jak leczyć?

Trądzik na nosie zwykle rozwija się w wyniku gromadzenia się zanieczyszczeń. Warto wiedzieć, że nos jest jednym z miejsc, gdzie gruczoły łojowe są szczególnie aktywne. W walce z trądzikiem na nosie stosuje się preparaty przeciwtrądzikowe miejscowe lub doustne.

Zobacz także: Leki na trądzik na receptę i bez recepty. Poradnik 2024

Rodzaje trądziku

Do najczęstszych postaci trądziku należą:

• trądzik różowaty,

• trądzik pospolity,

• trądzik grudkowo-krostkowy,

• trądzik zaskórnikowy,

• trądzik torbielowaty,

• trądzik piorunujący,

• trądzik noworodkowy,

• trądzik hormonalny.

Trądzik różowaty

Trądzik różowaty (rosacea) to przewlekła, zapalna choroba skóry. Najczęściej uwidacznia się w centralnej części twarzy - na czole, nosie, policzkach i brodzie. Najbardziej charakterystycznym objawem są widoczne na skórze naczynia krwionośne (rumień). W odróżnieniu od trądziku pospolitego, trądzik różowaty pojawia się głównie u osób w wieku dojrzałym.

Trądzik różowaty - początki

W początkowej fazie choroby wystąpienie objawów związane jest z silnymi emocjami, zmianami temperatury czy wypiciem gorących napojów i ma charakter epizodyczny. Z czasem może być stale obecny na skórze.

Co na trądzik różowaty?

Podstawą leczenia jest unikanie czynników, które mogą zaostrzać objawy, takich jak promieniowanie UV, alkohol, pikantne potrawy, stres oraz gwałtowne zmiany temperatury. Warto też używać łagodnych preparatów myjących oraz kremów nawilżających. Niektóre przypadki wymagają sięgnięcia po farmaceutyki - miejscowe preparaty z metronidazolem, kwasem azelainowym lub iwermektyną, a w cięższych przypadkach doustne antybiotyki lub izotretynoinę.

Trądzik różowaty nosa

Trądzik różowaty nosa, znany także jako rhinophyma, to zaawansowana postać trądziku różowatego. U pacjentów z tą przypadłością łatwo można zauważyć pogrubienie skóry nosa, powiększenie gruczołów łojowych oraz występowaniem nieregularnych guzków. Skóra nosa jest wtedy zaczerwieniona, z widocznymi naczynkami krwionośnymi i może mieć nierówną, zgrubiałą powierzchnię. Rhinophyma najczęściej występuje u mężczyzn, zwłaszcza w starszym wieku, i rozwija się stopniowo, będąc wynikiem długo trwającego, nieleczonego trądziku różowatego.

Jak leczyć trądzik różowaty nosa?

Leczenie trądziku różowatego nosa polega przede wszystkim na zastosowaniu zabiegów, które usuwają nadmiar skóry. Są to np. dermabrazja i terapia fotodynamiczna. W zaawansowanych przypadkach może zaistnieć konieczność leczenia chirurgicznego, aby poprawić wygląd nosa i przywrócić jego normalny kształt.

Trądzik pospolity

Trądzik pospolity to najpopularniejsza postać trądziku. W jej przebiegu obserwuje się występowanie licznych zmian skórnych, takich jak zaskórniki, krostki i grudki. Najczęściej zlokalizowane są one na twarzy, ale mogą pojawić się też w innych miejscach, np. na plecach lub klatce piersiowej. Leczyć trądzik pospolity można miejscowo lub doustnie, a najważniejsza jest odpowiednia higiena skóry.

Trądzik niemowlęcy

Określamy tak trądzik dotykający najmłodsze dzieci - noworodki i niemowlęta. Objawia się on drobnymi, czerwonymi grudkami i krostkami, najczęściej zlokalizowanymi na policzkach, czole i brodzie. Uważa się, że wystąpienie trądziku niemowlęcego może być wynikiem wzrostu hormonów przekazanych maluchowi przez matkę lub reakcji na drobnoustroje, jednak są to tylko hipotezy.

Co na trądzik niemowlęcy?

Trądzik niemowlęcy zazwyczaj ustępuje samoistnie w ciągu kilku tygodni lub miesięcy i nie wymaga specjalnego leczenia. Aby złagodzić objawy, należy delikatnie myć skórę dziecka łagodnym środkiem myjącym i unikać stosowania ciężkich, tłustych kremów lub olejków, które mogą zaostrzać zmiany. Ważne jest także, aby nie trzeć ani nie pocierać skóry, aby nie pogorszyć jej stanu. W przypadku nasilonych objawów lub braku poprawy, warto skonsultować się z pediatrą lub dermatologiem .

Trądzik noworodkowy

Trądzikiem noworodkowym określa się trądzik niemowlęcy pojawiający się w pierwszych kilku tygodniach życia. Skóra noworodka pokrywa się w jego przebiegu drobnymi, czerwonymi krostkami, które powinny zniknąć same przed upływem 6. miesiąca życia dziecka.

Trądzik hormonalny

Na hormonalne podłoże zmian skórnych wskazywać może ich umiejscowienie w dolnej części twarzy, wzdłuż linii żuchwy oraz w okolicach szyi i pleców. Trądzik hormonalny częściej dotyka kobiety niż mężczyzn ze względu na towarzyszące im w ciągu życia wahania hormonalne. Najczęściej spotykany jest u pacjentek w okresie dojrzewania, menstruacji, ciąży lub menopauzy, może także pojawiać się w wyniku problemów z hormonami, takich jak PCOS (zespół policystycznych jajników).

Co na trądzik hormonalny?

Oprócz preparatów miejscowych zawierającymi retinoidy, nadtlenek benzoilu czy kwas salicylowy, w leczeniu trądziku spowodowanego wahaniami hormonalnymi popularną metodą terapii jest przepisywanie doustnych środków antykoncepcyjnych, które regulują poziom hormonów lub leków takich jak spironolakton, które zmniejszają wpływ androgenów na skórę.

Trądzik hormonalny po 30-stce

Trądzik w ciąży

Trądzik w ciąży często pojawia się na skutek zmian hormonalnych, zwłaszcza w pierwszym trymestrze, i może być intensywniejszy oraz objawiać się na większych obszarach ciała niż zwykły trądzik. Trądzik ciążowy różni się od pospolitego przede wszystkim przyczynami jego powstawania, takimi jak wpływ hormonów ciążowych i kortyzolu, które zwiększają produkcję sebum. Ważne jest, by leczenie trądziku w czasie ciąży było bezpieczne dla zarówno matki, jak i dziecka, co oznacza unikanie wielu standardowych leków przeciwtrądzikowych, które mogą szkodzić płodowi. Bezpieczne metody obejmują łagodne środki pielęgnacyjne oraz zmiany w stylu życia, jak odpowiednia dieta i nawodnienie. Zmiany trądzikowe zwykle ustępują po porodzie, gdy stan hormonalny kobiety stabilizuje się.

Trądzik torbielowaty

Trądzik torbielowaty to ciężka forma trądziku pospolitego, związana z zaburzeniem rogowacenia ujść mieszków włosowych i nadmierną produkcją sebum, prowadząca do stanu zapalnego skóry. Charakteryzuje się głębokimi, bolesnymi zmianami skórnymi, które często pozostawiają blizny. Najczęściej występuje u osób w okresie dojrzewania, ale może dotyczyć każdego wieku. Leczenie trądziku torbielowatego jest złożone i długotrwałe, obejmujące stosowanie antybiotyków, retinoidów doustnych, a czasem interwencje chirurgiczne. Ważne jest wczesne rozpoczęcie terapii, by uniknąć poważnych blizn i innych komplikacji.

Trądzik grzybiczy

Trądzik może być spowodowany nadmiernym namnażaniem się grzybów z rodzaju Malassezia. Na co dzień bytują one na naszej skórze, jednak w wyniku ich nieprawidłowej aktywności dochodzi do powstawania zmian skórnych na skórze twarzy, ale również pleców i klatki piersiowej. W leczeniu poza popularnymi środkami na trądzik sięga się również po preparaty przeciwgrzybicze - kremy lub szampony z ketokonazolem, klotrimazolem lub ciclopiroxem.

Trądzik młodzieńczy

Jest to powszechna forma trądziku, która występuje głównie u nastolatków. Ma związek z hormonalnymi zmianami w okresie dojrzewania. Występuje głównie na twarzy, plecach i klatce piersiowej. Leczenie obejmuje stosowanie preparatów miejscowych z retinoidami, nadtlenkiem benzoilu, antybiotykami lub kwasem salicylowym lub przyjmowanie środków doustnych zleconych przez lekarza.

Trądzik grudkowy

Trądzik grudkowy to forma trądziku pospolitego, która charakteryzuje się obecnością na skórze twardych, bolesnych grudek. Powstaje, gdy w wyniku zatykania porów przez nadmiar sebum, martwe komórki i bakterie dochodzi do rozwoju stanu zapalnego. Podstawą leczenia trądziku grudkowego są działające miejscowo preparaty z retinoidami, nadtlenkiem benzoilu i kwasem salicylowym. Gdy nie przynoszą one rezultatów, wdraża się antybiotykoterapię.

Trądzik zaskórnikowy

Jest to trądzik z występowaniem licznych zaskórników - porów skórnych zatkanych sebum i martwymi komórkami naskórka. Wyróżniamy zaskórniki otwarte, które mają ciemny kolor oraz zaskórniki zamknięte, które są białe i mają charakterystyczny wygląd (są nieco podniesione ponad powierzchnię skóry). Leczenie trądziku zaskórnikowego obejmuje stosowanie preparatów miejscowych, a także regularne oczyszczanie skóry i unikanie kosmetyków komedogennych (zapychających).

Trądzik odwrócony

Nazywamy tak przewlekłą chorobę zapalną skóry charakteryzującą się bolesnymi guzkami, ropnymi torbielami i przetokami zlokalizowanymi głównie w okolicach, gdzie skóra się ociera, takich jak pachy, pachwiny, pośladki czy okolice sutków. Choroba ta związana jest z nieprawidłowym działaniem gruczołów potowych. Leczenie trądziku odwróconego obejmuje stosowanie leków przeciwzapalnych i antybiotyków oraz terapię hormonalną. W niektórych, wyjątkowo ciężkich przypadkach, może dojść do interwencji chirurgicznej w celu usunięcia zmian.

Trądzik odwrócony pod pachami

Trądzik odwrócony dotyczy głównie miejsc z dużą ilością gruczołów potowych. Często występuje pod pachami. W zwalczaniu tej postaci trądziku pomóc może noszenie przewiewnych ubrań i utrzymywanie odpowiedniej higieny skóry.

Trądzik guzkowy

W przebiegu trądziku guzkowego pod skórą pojawiają się twarde, bolesne guzki. Są one głębiej osadzone w skórze niż standardowe krostki czy zaskórniki. Aby wyleczyć tą formę trądziku wystarczy zazwyczaj zastosować preparat miejscowy z retinoidami i nadtlenkiem benzoilu, w cięższych przypadkach konieczne może jednak okazać się włączenie doustnych antybiotyków lub izotretynoiny.

Trądzik skupiony

Trądzik skupiony, znany również jako trądzik cystyczny, to ciężka forma trądziku pospolitego, która charakteryzuje się obecnością dużych, bolesnych torbieli wypełnionych ropą. Jest wynikiem zaawansowanego stanu zapalnego, który powstaje w następstwie zatykania porów i rozwoju bakterii. Leczenie zwykle wymaga agresywnej terapii, obejmującej doustne antybiotyki i retinoidy.

Trądzik podskórny

W trądziku podskórnym charakterystyczne są twarde grudki ukryte pod powierzchnią skóry. Nie są widoczne na zewnątrz, ale mogą prowadzić do powstawania blizn. Trądzik podskórny powstaje, gdy stan zapalny rozwija się w głębszych warstwach skóry. W takim przypadku dermatolog może zalecić stosowanie maści lub zadecydować o konieczności przyjmowania antybiotyków.

Trądzik grudkowo-krostkowy

Jest to podtyp trądziku pospolitego. W jego przebiegu na skórze pojawiają się zarówno bolesne grudki, jak i krostki. Grudki są twarde i czerwone, podczas gdy krostki są wypełnione ropą i mają charakterystyczne białe lub żółte czubki. W leczeniu tej formy trądziku stosuje się maści zawierające nadtlenek benzoilu, kwas salicylowy lub retinoidy, a w skrajnych przypadkach również środki doustne.

Trądzik androgenny

Trądzik androgenny często występuje u kobiet zmagających się z zaburzeniami hormonalnymi. Może towarzyszyć np. zespołowi policystycznych jajników (PCOS). Aby go zwalczyć, należy wyregulować poziom androgenów, dlatego powszechną formą terapii są tu przyjmowane przez pacjentkę doustne środki antykoncepcyjne.

Trądzik piorunujący

Trądzik piorunujący to rzadka, ale ciężka postać trądziku.Towarzyszą jej intensywnie zapalne zmiany skórne. Występuje głównie u młodych ludzi. Co więcej, mogą towarzyszyć mu objawy ogólnoustrojowe, takie jak gorączka, osłabienie i bóle stawów. Leczenie trądziku piorunującego zazwyczaj wymaga stosowania wysokich dawek doustnych antybiotyków, izotretynoiny oraz leczenia wspomagającego.

Trądzik posterydowy

Z trądzikiem w tej postaci borykają się osoby długotrwale stosujące steroidy - zarówno miejscowo jak i doustnie. Charakterystyczne jest występowanie rumienia w miejscu stosowania preparatów ze sterydami. Dzieje się tak, ponieważ zakłócają one naturalną równowagę hormonalną w skórze. Leczenie trądziku posterydowego często polega na stopniowym odstawieniu sterydów pod nadzorem lekarza i stosowaniu miejscowych preparatów przeciwzapalnych oraz nawilżających. W przypadku poważniejszych objawów, może być konieczna terapia farmakologiczna.

Trądzik nerwicowy

Jest to trądzik psychogenny (neuropatyczny), czyli taki, który pojawia się w odpowiedzi na stres i napięcie emocjonalne. Może też być wynikiem nawykowego dotykania lub drapania skóry w wyniku stresu lub niepokoju. Co ważne, skuteczne leczenie trądziku nerwicowego obejmuje zarówno terapię psychologiczną, która pomaga poradzić sobie ze stresem i napięciem, jak i stosowanie odpowiednich preparatów dermatologicznych w celu poprawy stanu skóry.

Trądzik bakteryjny

Dochodzi do niego w wyniku infekcji bakteryjnej, najczęściej spowodowanej przez bakterie Propionibacterium acnes. Bakterie te żyją na skórze i gdy dochodzi do zatkania porów, mogą namnażać się w niekontrolowany sposób, prowadząc do stanu zapalnego. Zwalcza się je antybiotykami, zarówno miejscowymi, jak i doustnymi (np. tetracykliną).

Trądzik zapalny

Trądzik zapalny charakteryzuje się obecnością intensywnie zapalnych zmian skórnych. Występuje, gdy zatykanie porów przez nadmiar sebum, martwe komórki naskórka i bakterie prowadzi do silniejszego stanu zapalnego niż w przypadku trądziku zaskórnikowego. Leczenie trądziku zapalnego zazwyczaj obejmuje stosowanie miejscowych preparatów z retinoidami oraz antybiotyków.

Leczeniem pierwszego rzutu w trądziku martwiczym jest długoterminowa terapia antybiotykami. Podaje się doustne tetracykliny (antybiotyk o działaniu przeciwbakteryjnym i przeciwzapalnym) lub izotretynoinę w połączeniu z glikokortykosteroidami - wykazuje działanie przeciwzapalne i normalizuje proces keratynizacji, hamując nadmierne tworzenie komórek łojowych.

Trądzik martwiczy

Trądzik martwiczy to bardzo rzadka postać trądziku związana z zapaleniem mieszków włosowych i charakteryzująca się bolesnymi guzkami, które ulegają martwicy oraz pokrywają się strupami. Trądzik ten obejmuje zwykle przednią linię włosów, nos i kark. Przyczyny powstawania trądziku martwiczego są trudne do ustalenia i często niejednoznaczne.

Trądzik ropowiczy

Trądzik ropowiczy to kliniczna postać trądziku pospolitego, charakteryzująca się obecnością zaczerwienionych, ropnych cyst na skórze. Zmiany ropne mogą pojawić się w praktycznie każdym miejscu ciała, ale zazwyczaj występują na twarzy, plecach, ramionach lub klatce piersiowej. Cysty w trądziku ropowiczym są duże, oporne na leczenie i mają tendencję do grupowania się. Zmianom towarzyszy stan zapalny i ból, a po procesie ich gojenia, na skórze zostają nierówne, wciągnięte blizny.

Trądzik kosmetyczny

Trądzik na plecach

Trądzik pospolity najczęściej pojawia się na twarzy, ale możliwa jest również obecność wykwitów na plecach. Trądzik na plecach może być zaostrzony przez nadmierne pocenie się, noszenie obcisłych ubrań (zwłaszcza z materiałów sztucznych, które nie przepuszczają powietrza) lub stosowanie kosmetyków, które zatykają pory.

Co na trądzik na plecach?

Jeśli wykwity pojawiają się na plecach, warto oprócz stosowania kremów i środków doustnych pamiętać również o utrzymywaniu odpowiedniej higieny ciała.

Trądzik na policzkach

Trądzik na policzkach to częsta odmiana trądziku pospolitego Jej leczenie polega na stosowaniu miejscowych preparatów z nadtlenkiem benzoilu, kwasem salicylowym i retinoidami, a w przypadku nasilonych objawów pomocne mogą być także doustne antybiotyki lub izotretynoina.

Trądzik na jednym policzku

Trądzik na jednym policzku może być spowodowany różnymi czynnikami, takimi jak podrażnienia skóry, nieodpowiednia pielęgnacja lub kontakt z zanieczyszczonymi powierzchniami. Czasem jest to też efekt nierównomiernego działania hormonów, co może prowadzić do koncentracji zmian skórnych w określonym miejscu.

Trądzik na brodzie

Podstawę leczenia trądziku stanowią leki miejscowe, takie jak retinoidy i nadtlenek benzoilu. Lekarz może również zalecić włączenie preparatów doustnych, np. antybiotyków, hormonów i izotretynoiny. Dodatkowo pomocne w pielęgnacji cery trądzikowej mogą być zabiegi dermatologiczne, takie jak peelingi chemiczne, terapia światłem LED czy laseroterapia.

Trądzik na czole

Trądzik na czole może być następstwem kontaktu z kosmetykami i produktami do stylizacji włosów, potem lub zanieczyszczeniami.

Trądzik na pośladkach

Zmiany skórne na pośladkach mogą pojawić się w wyniku długotrwałego siedzenia, pocenia, noszenia obcisłych ubrań lub stosowania kosmetyków, które zatykają pory. Wpływ mogą mieć również predyspozycje genetyczne.

Trądzik na ramionach

Trądzik ramienny może powstać w wyniku noszenia obcisłych ubrań lub stosowania nieodpowiednich kosmetyków. Może być również związany ze zmianami hormonalnymi.

Trądzik na dekolcie

Jest to forma trądziku, która występuje w okolicy klatki piersiowej i szyi. Do głównych przyczyn jego powstawania należy długotrwałe noszenie obcisłych lub syntetycznych ubrań, które mogą powodować podrażnienia i pocenie się. Leczenie trądziku na dekolcie obejmuje stosowanie miejscowych preparatów z nadtlenkiem benzoilu, kwasem salicylowym lub retinoidami, które pomagają w oczyszczaniu porów i redukcji stanów zapalnych. W niektórych przypadkach konieczne może okazać się dodatkowe leczenie, takie jak doustne antybiotyki lub terapia hormonalna.

Trądzik na piersiach

Trądzik może pojawić się też na skórze klatki piersiowej. Podobnie jak w innych przypadkach leczenie polega na stosowaniu maści działających miejscowo lub zaleconych przez dermatologa preparatów doustnych.

Trądzik na skroniach

Trądzikiem na skroniach nazywamy sytuację, gdy wykwity pojawiają się w okolicach bocznych głowy, blisko linii włosów. Oprócz leczenia przeciwtrądzikowego zalecane jest także regularne mycie skóry, unikanie dotykania twarzy oraz stosowanie niezapychających kosmetyków.

Trądzik na rękach

Trądzik pojawia się na przedramionach głównie w wyniku pocenia się, noszenia obcisłych ubrań lub stosowania zapychających kosmetyków. By mu zapobiec, warto nosić przewiewne ubrania i stosować łagodne środki myjące, a jeśli już się pojawi, należy sięgnąć po preparaty miejscowe lub środki przepisane przez lekarza.

Trądzik na udach

Trądzik na udach to forma trądziku, która pojawia się na skórze nóg, najczęściej na przedniej lub tylnej części ud. Leczy się go najczęściej miejscowo retinoidami, a w cięższych przypadkach zaleca się konsultację z dermatologiem.

Trądzik na szyi

Trądzik na szyi może być spowodowany przez zaburzenia hormonalne, a także podrażnienia, stres lub nieprawidłowy demakijaż. Objawy łagodzą miejscowe środki z retinoidami, warto też zlikwidować przyczynę zmian, jeśli jest znana.

Trądzik na nosie

Trądzik na nosie zwykle rozwija się w wyniku gromadzenia się zanieczyszczeń. Warto wiedzieć, że nos jest jednym z miejsc, gdzie gruczoły łojowe są szczególnie aktywne. W walce z trądzikiem na nosie stosuje się preparaty przeciwtrądzikowe miejscowe lub doustne.

Trądzik na głowie

Trądzik może też pojawić się w okolicach linii włosów oraz na skórze głowy, np. na skutek nierównowagi hormonalnej w okresie dojrzewania lub reakcji na produkty do stylizacji włosów. Warto unikać ciężkich produktów do stylizacji oraz regularnie myć włosy, aby utrzymać skórę głowy w czystości i zapobiegać powstawaniu zmian.

Trądzik na penisie

Zmiany skórne w okolicach intymnych mogą być wynikiem nadmiernej produkcji sebum, ale możliwe są też inne przyczyny, takie jak infekcje wirusowe lub grzybicze, choroby przenoszone drogą płciową, a nawet nowotwory. Ważne jest prawidłowe zdiagnozowanie problemu. Jeśli zmiany są uporczywe, bolesne lub towarzyszą im inne objawy, takie jak swędzenie, pieczenie czy wyciek, należy skonsultować się z dermatologiem. Może on zlecić dodatkowe badania, a także włączyć stosowne leczenie.

Trądzik na brzuchu

Wypryski na brzuchu pojawiają się w wyniku pocenia, a także alergii czy infekcji wirusowych. Warto skonsultować się z lekarzem, by wykluczyć podłoże chorobowe, a także uzyskać indywidualną poradę w sprawie leczenia zmian.

Koci trądzik

Trądzik to częsty problem również u kotów. Na pyszczku zwierzęcia pojawiają się czerwone, swędzące grudki, krostki, a czasami strupy. Przyczyną takiego stanu mogą być byc alergie, stres lub bakterie. W terapii zmian stosuje się codzienne oczyszczanie skóry zwierzęcia łagodnymi środkami antyseptycznymi. W bardziej zaawansowanych przypadkach lekarz weterynarii może zalecić stosowanie miejscowych preparatów przeciwbakteryjnych lub przeciwgrzybiczych.

Tarczyca a trądzik

Choroby tarczycy, szczególnie zaburzenia hormonalne, mogą wpływać na stan skóry, w tym na rozwój trądziku. Nadczynność tarczycy często wiąże się ze zwiększonym wydzielaniem sebum, co prowadzi do zatkania porów i powstawania wyprysków. W przypadku zauważenia, że problemy z tarczycą wpływają negatywnie na stan skóry, zaleca się konsultację z endokrynologiem.

Trądzik - ICD-10

W klasyfikacji ICD-10 trądzik znaleźć można pod oznaczeniem L70. Co ważne, trądzik różowaty znajduje się pod osobnym kodem L71, gdyż jest uznawany za odrębną jednostkę chorobową.

Bibliografia