Euthyrox vs. Letrox? Porównanie leków na niedoczynność tarczycy

Pomimo że Euthyrox i Letrox zawierają identyczną substancję czynną (lewotyroksynę), to jednak różnią się np. ceną czy w kwestii substancji pomocniczych. Ma to kluczowe znaczenie dla pacjentów cierpiących na wszelkiego rodzaju nietolerancje pokarmowe (glutenu, laktozy itp.) czy choroby przewodu pokarmowego (np. Choroba Leśniowskiego-Crohna).

Oba leki (Euthyrox oraz Letrox) można uzyskać w prosty i intuicyjny sposób, dzięki e-recepcie online na erecept.pl .

Euthyrox czy Letrox - porównanie leków na tarczycę. Podsumowanie

Jak działa Euthyrox i Letrox?

Euthyrox i Letrox zawierają syntetyczny hormon tarczycy (lewotyroksynę) w swoim składzie. Lewotyroksyna jest analogiem hormonów tarczycy (T4) i wykazuje zbliżone do nich działanie. W organizmie dochodzi do konwersji hormonów tarczycy z tyroksyny (T4) do trójjodotyroniny (T3)
i to trójjodotyronina, będąca aktywnym hormonem, jest odpowiedzialna za efekty metaboliczne i skutki działania hormonów tarczycy. Jednak do tego potrzebna jest właściwa ilość tyroksyny.

Działanie hormonów tarczycy to przede wszystkim zwiększone tempo przemiany materii (BMR), poprzez wzrost syntezy i wykorzystania związków bogatoenergetycznych, przyspieszenie procesów wytwarzania energii, zwiększenie zużycia tlenu oraz utrzymanie właściwej temperatury ciała. Wzrasta tempo metabolizmu białek, tłuszczów i węglowodanów.

Hormony tarczycy przyspieszają metabolizm cholesterolu oraz triglicerydów, co prowadzi do obniżenia ich stężenia w osoczu. Powodują wzrost dojrzewania i podziałów komórkowych komórek organizmu. Przyczyniają się również do wzrostu aktywności układu współczulnego (wzrost częstości akcji serca, wzrost kurczliwości, wzrost pojemności minutowej). Ponadto wzrasta objętość krwi krążącej i produkcja moczu w nerkach.

Działanie lewotyroksyny rozpoczyna się po 3-5 dniach od zastosowania, a utrzymuje się do 3 tygodni po przerwaniu leczenia.

Podobieństwa między Euthyroxem a Letroxem

W obu lekach substancja czynna to lewotyroksyna, czyli syntetyczny analog hormonów tarczycy. Tak samo jak w przypadku naturalnej tyroksyny (która jest nieaktywnym hormonem) ulega ona konwersji do trójjodotyroniny (będącej aktywnym hormonem).

Euthyrox i Letrox to jedne z najczęściej przepisywanych leków i podstawowe stosowane w terapii niedoczynności tarczycy, chorobie Hashimoto, a także leczeniu supresyjnym raka tarczycy i terapii uzupełniającej po usunięciu tarczycy.

Oba preparaty należy przyjmować na czczo około 30 minut przed posiłkiem (śniadaniem) i popijając wodą.

Z uwagi na identyczną substancję czynną, skutki uboczne leczenia są bardzo podobne. Głównie są to: zaburzenia rytmu serca, tachykardia, niepokój, uderzenia gorąca, biegunka, zwiększone łaknienie.

Letrox a Euthyrox - różnice

W praktyce nie ma istotnych różnic między tymi lekami oprócz drobnych różnic w substancjach pomocniczych oraz ceny. Oba preparaty zawierają tę samą substancję czynną — lewotyroksynę — i wykazują takie samo działanie. Wybór konkretnego leku często zależy od indywidualnej tolerancji pacjenta oraz preferencji lekarza lub dostępności w aptekach.

Jeszcze kilka lat temu jedną z głównych różnic była kwestia zawartości laktozy. Letrox nie zawierał laktozy w swoim składzie, natomiast Euthyrox już tak. Było to szczególnie problematyczne dla osób z nietolerancją laktozy. Pamiętajmy, że nietolerancje pokarmowe mogą przyczyniać się do zaburzeń konwersji hormonów tarczycy (blisko 1/5 całej konwersji hormonów tarczycy odbywa się w jelitach).

Obecnie zarówno Letrox, jak i Euthyrox nie posiadają w swoim składzie laktozy, dzięki czemu mogą być bez problemu stosowane przez osoby z nietolerancją laktozy.

Euthyrox vs. Letrox - skład

W składzie preparatu Euthyrox znajdziemy lewotyroksynę (substancja czynna) oraz substancje pomocnicze:

• skrobia kukurydziana;

• kwas cytrynowy bezwodny;

• żelatyna;

• kroskarmeloza sodowa;

• stearynian magnezu;

• mannitol (E 421).

Z kolei w preparacie Letrox znajduje się lewotyroksyna (substancja czynna) oraz substancje pomocnicze:

• chlorowodorek cysteiny jednowodny;

• kwas cytrynowy bezwodny;

• celuloza mikrokrystaliczna;

• skrobia kukurydziana;

• skrobia żelowana;

• tlenek magnezu;

• talk.

Zobacz także: Leki na niedoczynność tarczycy na receptę i bez recepty. Poradnik 2025

Euthyrox vs. Letrox - przyswajalność i tolerancja

Oba preparaty charakteryzują się podobną przyswajalnością z uwagi na identyczną substancję czynną (lewotyroksynę). Po podaniu doustnym na czczo lewotyroksyna wchłaniana jest praktycznie wyłącznie z jelita cienkiego (80% leku). Maksymalne stężenie w osoczu osiągane jest po 2-3 godzinach od zastosowania.

Różnice w przyswajalności i tolerancji mogą wynikać z obecności określonych substancji pomocniczych czy niewłaściwego przyjmowania leku (jednocześnie z posiłkami).

Euthyrox vs. Letrox - jakie są dostępne dawki leku?

Preparat Euthyrox jest dostępny w bardzo dużej liczbie (11) możliwych dawek lewotyroksyny: 25 µg, 50 µg, 75 µg, 88 µg, 100 µg, 112 µg, 125 µg, 137 µg, 150 µg, 175 µg, 200 µg.

Z kolei w przypadku leku Letrox dostępnych jest 6 różnych dawek lewotyroksyny: 25 µg, 50 µg, 75 µg, 100 µg, 125 µg, 150 µg.

Euthyrox vs. Letrox - ile kosztuje?

Euthyrox czy Letrox - który lepszy?

Oba leki zawierają lewotyroksynę i są powszechnie stosowane w chorobach tarczycy. Dawniej Letrox był szczególnie polecany dla osób z nietolerancją laktozy, gdyż Euthyrox miał w swoim składzie wspomnianą laktozę. Aktualnie, zgodnie z informacjami przedstawionymi w charakterystykach produktu leczniczego, żaden z omawianych leków nie ma w swoim składzie laktozy, dlatego oba mogą być bezpiecznie stosowane przez osoby nietolerujące laktozy.

Euthyrox ma jednak tą przewagę, że dawki lewotyroksyny są bardziej precyzyjne (np. 88 µg, 112 µg czy 137 µg) niż w przypadku Letroxu. Może to mieć duże znaczenie dla pacjentów, którzy wymagają przyjmowania znacznie bardziej określonych dawek hormonów tarczycy.

Choć Euthyrox i Letrox działają podobnie, reakcja organizmu może być odmienna. W przypadku, gdy jeden z leków powoduje skutki uboczne, pacjent powinien skonsultować się lekarzem i ewentualnie zamienić lek.

Jak prawidłowo stosować Euthyrox i Letrox?

Zasady stosowania

Zasady stosowania Eutyhyroxu i Letroxu są identyczne. Lek powinien być przyjmowany przez pacjenta na minimum 30 minut przed śniadaniem, popijając odpowiednią ilością wody. Jest to bardzo ważne, ponieważ pokarm zaburza wchłanianie lewotyroksyny z przewodu pokarmowego.

Zaleca się także, aby pacjent przyjmował lek o stałej porze codziennie w celu utrzymania stabilnego stężenia hormonu we krwi. Dawka leku jest dopasowywana indywidualnie do pacjenta, dlatego istotne jest regularne kontrolowanie poziomu hormonu we krwi i innych parametrów funkcji tarczycy (np. USG tarczycy).

Ewentualne odstawienie leku wymaga konsultacji z lekarzem i nigdy nie powinna być ta decyzja podejmowana samodzielnie przez pacjenta.

Interakcje z innymi lekami

Lewotyroksyna może zaburzać działanie insuliny i doustnych leków przeciwcukrzycowych. Dlatego pacjenci z cukrzycą powinni mieć regularnie badany poziom glukozy we krwi, zwłaszcza na początku i po zakończeniu leczenia hormonami tarczycy.

Żywice jonowymienne (cholestyramina, sole wapnia, kolestypol, sole sodowe kwasu sulfonowego) hamują wchłanianie lewotyroksyny (wiążą hormony w przewodzie pokarmowym). Stąd należy je podawać 4-5 godzin po przyjęciu leku Euthyrox lub Letrox.

W przypadku jednoczesnego przyjmowania inhibitorów pompy protonowej (IPP) może dojść do zmniejszenia wchłaniania hormonów tarczycy (IPP zwiększają pH soku żołądkowego). W związku z tym należy okresowo badać czynność tarczycy i stan kliniczny chorego. Może być konieczne zwiększenie dawki lewotyroksyny.

Leki zobojętniające sok żołądkowy z glinem, a także preparaty zawierające żelazo i wapń, mogą osłabiać wchłanianie lewotyroksyny. Dlatego Euthyrox czy Letrox powinien być przyjmowany co najmniej 2 godziny przed ich zastosowaniem.

Nie należy przyjmować lewotyroksyny razem z kawą, ponieważ może to ograniczać jej wchłanianie.
Aby uniknąć tego efektu, zaleca się odczekać od 30 do 60 minut między zażyciem leku a wypiciem kawy.

Amiodaron oraz środki kontrastowe zawierające jod z powodu dużej jego zawartości mogą doprowadzić do nadczynności, jak i niedoczynności. Istnieje ryzyko obecności guzka autonomicznego, dlatego pacjent powinien być regularnie kontrolowany w przypadku jego podejrzenia. Ponadto działanie amiodaronu prowadzi do zahamowania konwersji hormonów tarczycy. Dlatego może być koniecznie dostosowanie dawki lewotyroksyny.

Euthyrox czy Letrox - jakie są skutki uboczne?

Z uwagi na to, że lewotyroksyna jest substancją czynną obu preparatów, to tożsame są ich działania niepożądane. Należy podkreślić, że nie powinny się one pojawić, jeśli lek jest stosowany zgodnie z zaleceniami lekarza i kontrolowane są regularnie parametry laboratoryjne czynności tarczycy (poziom TSH, poziomy hormonów tarczycy).

Do częstych skutków ubocznych należą: nadczynność tarczycy, kołatanie serca, tachykardia (zwiększona częstość akcji serca), bezsenność, bóle głowy. Rzadziej mogą występować: kurcze mięśni, reakcje nadwrażliwości, niepokój, uderzenia gorąca, drżenie, zmniejszenie masy ciała, zaburzenia miesiączkowania.

Euhyrox czy Letrox - kto nie powinien stosować?

Stosowanie preparatu Euthyrox oraz Letrox jest przeciwwskazane w przypadku:

• nadwrażliwości na lewotyroksynę lub którąkolwiek z substancji pomocniczych;

• nieleczonej nadczynności tarczycy;

• nieleczonej niedoczynności kory nadnerczy;

• nieleczonej niedoczynności przysadki;

• ostrego zawału mięśnia sercowego;

• ostrego zapalenia mięśnia sercowego.

Bibliografia

Inni czytali również

24.03.2025

Leki na niedoczynność tarczycy na receptę i bez recepty. Poradnik 2025

Czytaj wpis

30.01.2025

Czy choroby tarczycy mają wpływ na sen? Endokrynologia a bezsenność

Czytaj wpis

28.11.2024

Antykoncepcja a choroby tarczycy - na co warto zwrócić uwagę?

Czytaj wpis

22.10.2024

Trądzik androgenny - przyczyny, objawy oraz leczenie

Czytaj wpis